De IJsselkade in Zutphen is een parel rijker
Het kostte het nodige bloed, zweet en tranen, maar het resultaat mag er zijn. Met het prachtig verbouwde pand aan de IJsselkade 28 in Zutphen komt er voor Ton Keijmel van TK Architectuur & Bouwmanagement en Stefan Stelder van Stelder Totaalbouw een droom uit. In het pand, met uitzicht over de IJssel, zitten vier appartementen en vijf bedrijfsunits. ‘Het was een zware klus, maar het was het zeker waard’, vertellen Ton en Stefan.
Op zaterdag 1 september werd het pand officieel geopend door burgemeester Annemieke Vermeulen van Zutphen. Tijdens de drukbezochte opening werd Ton en Stefan nogmaals duidelijk hoeveel arbeid ze hebben verzet sinds januari 2017. In die periode begon hun avontuur met het karakteristieke pand, dat begin 1900 werd gebouwd (zie kader). Stefan bezocht toen het gebouw. Uiteindelijk heeft hij Ton benaderd om samen het project op te pakken. ‘Het is een geweldige locatie’, vertelt Ton, die met zijn bedrijf inmiddels vanuit Schalkhaar naar het pand is verhuisd. Ook Stelder Totaalbouw is sinds kort gevestigd aan de IJsselkade. ‘Ik woon in één van de appartementen, dus ik woon lekker dichtbij mijn werk en op een schitterende plek’, vult Stefan aan.
Bestemmingsplan
Het bouwproject had nog de nodige voeten in de aarde. Het pand stond voor tachtig procent leeg en werd gebruikt door een spelletjesbedrijf en een studiebegeleider. Het bestemmingsplan was er echter niet op gericht dat wonen en werken op die locatie mogelijk was. ‘Gelukkig hadden we veel medewerking van de gemeente’, vertelt Ton. ‘Het complete bestemmingsplan moest doorlopen worden. Wat gebeurt er als er een trein ontspoort of als een boot voor een ravage zorgt? Ook de geluidsaspecten speelden allemaal een rol. Die hele papierwinkel moesten we doorlopen.’ In augustus 2017 was de aanpassing van het bestemmingsplan daar en kon er begonnen worden met bouwen. Ton had daarbij de rol van architect en bouwopziener, Stefan mocht als aannemer de klus uitvoeren.
Tijdens het bouwproces zijn Ton en Stefan, redelijk ervaren in de bouwwereld, tegen de nodige verrassingen aangelopen. Zo kwamen ze erachter dat er liefst vier plafonds waren. ‘Iedere keer weer hadden ze een nieuw plafond onder de oude gemaakt, dus we wisten niet wat we zagen’, lacht Stefan. Het dak, dat nog stamde uit de Tweede Wereldoorlog, bleek ook niet zo solide. ‘Een installateur vertelde dat hij vroeger als jonge jongen al de gaten met bituum had geplakt. Dat was wel te zien, het hele dak was bij elkaar geplakt. Dat zijn zo van die dingen’, stelt Ton. Een grote tegenvaller was er ook: de riolering van het pand bleek zo lek als een mandje. Aansluiten op de IJssel bleek geen optie vanwege hoge kosten, dus moest het op de Kuiperstraat worden aangesloten.
Handgemaakte, stalen ramen
Inmiddels zijn de eerste vier appartementen en vijf kantoorunits vrijwel gereed. Zo is Carin Engelhart met haar culturele werkplaats al bezig. Ze heeft een ruimte waar ze les kan geven en een plek om zelf te werken, met ingang aan de Kuiperstraat. Om de eerste en tweede verdieping te bereiken is er een apart, centraal trappenhuis gecreëerd. Stefan en Ton zijn vol enthousiasme over het project, waarbij er nog een paar weken nodig zullen zijn om alle puntjes op de i te zetten. Zo worden er schitterende, originele, handgemaakte stalen ramen geplaatst. ‘Die heb ik mede helpen ontwikkelen’, vertelt Stefan met enige trots. Niet verwonderlijk ook, want het resultaat van het project mag er zijn. De samenwerking tussen de twee is goed bevallen. ‘We weten wat we aan elkaar hebben en het is fijn dat Ton als opziener zorgde voor een stukje extra zekerheid richting de kopers’, stelt Stefan. Ton: ‘Soms weet de een wat meer, dan de ander. We zijn eerlijk en transparant geweest richting de kopers, ook als er een probleem was. Alleen door open communiceren kun je zo’n klus klaren.’
Het volgende project samen staat alweer op de rol. In de Rodetorenstraat moet een oud pakhuis worden omgetoverd tot woonhuis. En op de IJsselkade liggen de plannen voor appartement vijf en zes klaar. ‘En daarna? Er zou zomaar weer iets kunnen komen.’