Omdat het goed voelt

Bovenstaande kop plaatste ik jaren geleden boven een achtergrondartikel. Ik had een band geïnterviewd en een oefenavond bijgewoond en wilde beschrijven waarom deze muzikanten deden wat ze deden. Dat vonden ze moeilijk uit te leggen: ze hadden een muzikale klik waar liedjes uit rolden waar ze zich prettig bij voelden. Gewoon, omdat het goed voelde.

In de huidige arbeidsmarkt zoeken werkgevers naar een speld in de hooiberg: de ideale werknemer die goed in het team past, snapt wat ‘ie moet doen, lang blijft en meegroeit in de organisatie. Hoe vind je die werknemer? En als je hem hebt, hoe zorg je dat ‘ie blijft? Een kwestie van binden en boeien: het moet goed voelen.

Simpelweg gelukkig

Sommige mensen zijn geboren om bakker te worden. Omdat generaties voor hen het al waren, omdat er deeg door hun aderen vloeit en omdat ze er simpelweg gelukkig van worden. Andere mensen blijven hun werkzame leven lang zoeken naar de ideale baan. Om er bij elke nieuwe baan achter te komen dat de vorige toch ook zijn mooie kanten had… Overal is wel iets te halen. De ene werkgever heeft het goed voor elkaar wat arbeidsvoorwaarden betreft. De ander biedt veel vrijheid en verantwoordelijkheid. Bij een derde werkt een hecht team dat niet bang is een nieuwkomer op te nemen. Maar bij de vierde stap je binnen en denk je meteen: voelt goed hier.

Interactie

Het gebeurt ook bij interviews. Als ik bij binnenkomst een baliemedewerker tref die mij oprecht vrolijk begroet en verse koffie regelt, begint het natuurlijk goed. Maar vaker is dat gevoel ook voor mij iets dat gewoon in de wandelgangen lijkt te hangen. Soms krijg ik na een interview nog een rondleiding: door de fabriek lopen, uitleg krijgen over de verschillende afdelingen. De interactie tussen directie en ‘werkvolk’ geeft mij meestal een vrij goed idee over hoe bij deze werkgever de vork in de steel zit.

Goud

Ik herinner me een directeur die glimmend van trots zijn rondleiding afsloot met de woorden: ‘dit zijn nou onze mensen’. Geen woord over de gloednieuwe machine, de groei van het bedrijf of de stakeholders. Hij wilde zijn mensen laten zien: het goud van de onderneming. Als je dát gevoel kunt overbrengen in een vacaturetekst of een wervende bedrijfsvideo, dan trek je die speld in de hooiberg misschien wel als een magneet naar je toe. Vraag die ‘speld’ naar het waarom en het zou zomaar kunnen dat je een antwoord krijgt als: ‘het voelde gewoon goed’.  

Tine van Knijff-van Hijum
Hoofdredacteur Kijk Op Uitgevers