Wolven op de Veluwe

Evert de Jonge uit Emst is historicus en publiceert regelmatig over lokale en regionale (Veluwse) geschiedenis. De boekpresentatie van zijn nieuwste boek op 26 maart was uiteraard afgelast, maar desondanks is de run op ‘Wolven op de Veluwe – Hun geschiedenis en terugkeer’ verrassend groot.

Nadat in 1897 de laatste wolf op de Veluwe werd gedood verdween het dier ruim een eeuw uit beeld om in 2018 terug te keren. Tot grote opwinding van velen vormde zich zelfs een wolvenpaar, dat zorgde voor een nest welpen. In totaal leven nu acht wolven in Nederlands grootste natuurgebied. Het leverde discussie en een hausse aan ‘wolvenactiviteiten’ op. Het jaar 2019 werd met recht ‘Het jaar van de wolf’.

Wolvenplaag
‘Wolven op de Veluwe’ handelt over de relatie tussen mens en wolf die leidde tot een massale jacht op het dier, zeker toen de Veluwe te maken had met een wolvenplaag (rond 1600). Door allerlei maatregelen werd de wolf uitgeroeid. Slechts in de herinnering bleef de wolf aanwezig, zoals in naamgeving en toponiemen, later in sprookjes en was het dier te bewonderen in de dierentuin.

Vanaf de 20e eeuw zou er meer gediscussieerd worden over de natuur en werd voorzichtig geopperd dat de wolf terug zou kunnen keren. Dat werd in 2013 waarheid, waarna voor en tegenstanders over elkaar heen buitelden. Was Nederland niet te druk? De wolf trok zich daar niets van aan en vestigde zich op de Veluwe. In 2019 was het dier vrijwel dagelijks nieuws en een golf van activiteiten was het gevolg.

Roodkapje-syndroom

Evert de Jonge schetst de gang van zaken rond de wolvenjacht, de sprookjeswolf, de discussie en de terugkeer van het dier met al zijn activiteiten waarbij de nadruk ligt op de Veluwe al geeft hij ook een algemene lijn. “Het dier kwam uit zichzelf, bleef en een eerste wolvenroedel is een feit. Het roept allerlei reacties op van voor- en tegenstanders”, aldus de auteur. “Tegenstanders wijzen erop dat Nederland te klein is en dat schapen en moeflons het slachtoffer worden. Voorstanders vinden dat de wolf een kans dient te krijgen zeker omdat het dier een aanwinst is voor de diversiteit in de natuur. De tijd zal het leren. De wolf verdient een kans, we moeten het dier dus niet bij voorbaat veroordelen. Laten we hopen dat de mens nu beter omgaat met de wolf en voorbij het ‘roodkapje-syndroom’ kijkt.

Wolven op de Veluwe is verkrijgbaar bij de lokale boekhandels of via Uitgeverij Gelderland in Epe. Het boek heeft een harde kaft, telt 160 pagina’s en is rijk voorzien van natuurfoto’s en (historische) illustraties.

Fotobijschrift: Evert de Jonge
Fotograaf: Ton Brands